Woorden bij een afscheid

24 Juni 2020 overleed Ruud Koebrugge, mijn schoonvader. 29 Juni 2020 herinnerden, herdachten en vierden we in besloten kring zijn leven én de dood. Bij die gelegenheid heb ik, op verzoek van Ruud en met warme steun van de familie, de laatste woorden gesproken. En luisterden we samen naar muziek die ons verbond met Ruud en die door hemzelf, door zijn vrouw, door zijn kinderen en kleinkinderen, werd aangereikt.

Uit oogpunt van privacy heb ik de woorden van anderen hier weggelaten. Het is niet aan mij om hun woorden hier te publiceren.


Intro met Muziek – Avé Maria (Bach / Gounod)


Welkom

Ruud Koebrugge, echtgenoot, vader, opa.

Ruud Koebrugge, echtgenoot van G.

Ruud Koebrugge, vader van R., H. en B.

Ruud Koebrugge, opa ván S., M. en B., opa vóór N.

Ruud Koebrugge, schoonvader van R., H. en L.

Maar ook …

Ruud Koebrugge, zoon van R. en A.

Ruud Koebrugge, leraar bij de Dokter Schaepman Stichting

Ruud Koebrugge, vrijwilliger bij de Onze-Lieve-Vrouwekerk, het Kerkkoor St. Ceacilia, Veilig Verkeer Nederland en de Historische Vereniging Old Hengel

Ruud Koebrugge, zoon van Goor, zoon van Twente, woonachtig in Hengelo

Ruud Koebrugge, vriend en buurman


Namens G., de kinderen en kleinkinderen heet ik u van harte welkom. Ik nodig u uit om samen met ons, hier vandaag het leven én de dood van Ruud te gedenken, te herdenken en te vieren. In heel zijn omvang. Met alles wat daarbij hoort.

Dat gedenken, herdenken en vieren zullen we doen aan de hand van persoonlijke verhalen over, ervaringen met, en herinneringen aan Ruud. Verhalen die we al langer kenden, verhalen die de afgelopen dagen zijn ontstaan door het gesprek met elkaar aan te gaan. Afgewisseld met muziek die ons allemaal, op verschillende manieren, verbindt met Ruud. Aangereikt door hemzelf, door G., door R., door H., door B. Aangereikt door S. en M. Zo herinnert het Ave Maria, dat u bij binnenkomst hoorde aan Ruud’s betrokkenheid bij het kerkkoor Sint Caecilia.

Kortgeleden vierden we met Ruud samen zijn 89e verjaardag. Met koffie en gebak. Maar zonder kaarsjes op de taart. Dat verzuim willen we hier, samen met elkaar, vandaag goedmaken.

Mag ik G., R., H. en H., B. en L., S., M., B. en N. vragen om dit samen te doen?


Aansteken van de kaarsen


Muziek:  Intro Studio Sport – Metropool Orkest


Twee verhalen

Ruud was een enorme sportliefhebber. Voetbal, wielrennen, atletiek. En die liefde voor de sport verbond hij met de liefde voor Twente. Van iedere sporter die voorbijkwam wist hij waar diens wortels lagen. Die is van Hengelo, van Enschede, van Borne, van Goor. Van voetballers die inmiddels een andere club hadden wist hij te melden dat die vroeger in of bij Twente hadden gespeeld.

Ik kom niet uit Twente. Ik kom uit de Randstad, uit Den Haag en omstreken. Maar door Ruud ben ik wel van Twente gaan houden. Ik was geen fan van FC Twente, maar door Ruud ben ik dat wel geworden. Samen gingen we ook naar de voetbalwedstrijden tussen FC Twente en ADO uit Den Haag. Soms uit, soms thuis. Maar altijd samen voor Twente.

En soms is dat risicovol. Zeker als je in het ADO-stadion terecht komt in het thuis-vak, tussen hardcore ADO-fans. Het risico neemt toe als FC Twente vóór komt, en het hele vak blijft zitten. Behalve Ruud. Die springt op. Het risico groeit als ADO scoort en het hele vak opspringt. Behalve Ruud. Als het uiteindelijk 1-2 wordt voor FC Twente blijft Ruud zitten. Hij is een snelle leerling…

Het tweede verhaal is aangereikt door B. en zoals eerder beschreven hier weggelaten.


Muziek: Father to Son – Phil Collins


Vader zijn

Als vader van een zoon doe je andere dingen dan als vader van een dochter, in dit geval zelfs van twee dochters. Met een zoon ga je voetballen, ga je naar het voetballen toe, zing je samen en uit volle borst “Eenmaal zullen wij de Kampioenen zijn”. Samen ga je een biertje drinken. Samen ben je onderdeel van de Scouting, waar hij eerder, in zijn jeugd, zelf al bij de Padvinderij had gezeten.

Samen met een zoon is anders dan samen met een dochter. Niet beter of slechter, niet meer of minder. Anders.


Muziek: Papa – Stef Bos


Stef Bos zingt over de relatie met zijn vader. Papa, ik hou steeds meer van jou en Papa, ik lijk steeds meer op jou. Door het kiezen van de woorden steeds meer geeft hij uiting aan groei en verandering.


 Leraar zijn en Leerling worden

Ruud hield heel erg van zijn eigen plek, zijn eigen plaats, de grond onder zijn voeten waar hij geboren en getogen is, waar hij geleefd heeft en waar hij ook zijn laatste adem heeft uitgeblazen.

Ruud was ook een man van “wederkerigheid”. Hij leerde graag aan zijn kinderen hoe je in het leven kon staan. Niet hoe je in het leven moest staan. Maar ook leerde hij van zijn kinderen hoe je in het leven kon staan. Misschien wel het belangrijkste wat hij aan en van zijn kinderen leerde was de vrijheid om je eigen weg te gaan. Ruud was “een leven lang leren” avant-la-lettre.


Opa worden en zijn

Niemand is altijd dezelfde. Wie en hoe je bent wordt bepaald door waar je vandaan komt en door wat je meemaakt. Door wat je geeft en wat je neemt. En dus werd Ruud een andere man toen hij echtgenoot werd, toen hij voor de eerste keer vader werd, toen hij voor de tweede keer vader werd. Hij werd een andere man toen hij een zoon kreeg. Hij werd een andere man toen hij in de jaren 80 begon te worstelen met zichzelf. Toen eerst R. en daarna H. de deur uit gingen. Hij werd een andere man toen het gezin veranderde van een meerderheid van vrouwen naar een gezin met een meerderheid van mannen.

Niet goed of slecht, niet beter of minder. Anders.

Die worstelingen waren niet eenvoudig voor Ruud. Hij vond het niet eenvoudig om te ontdekken, om te weten wat hij zelf belangrijk vond. Wat hij zelf wilde. Hij vond het niet makkelijk om zelf een besluit te nemen. Dat liet hij liever aan anderen.

Maar tegelijkertijd straalde daar ook een enorm vertrouwen in uit. Het vertrouwen dat anderen, inclusief zijn kinderen, inclusief G., hem zouden helpen bij het maken van keuzes. Wat hij tot op het laatst moeilijk heeft gevonden. En wat hij tot op het laatst fijn heeft gevonden.

Behalve Vader, Papa, werd Ruud ook Opa. Een titel die hij volledig verdiende. Een rol waar hij enorm van genoot. In de aanloop naar deze bijeenkomst vroeg ik aan Sara hoe zij Ruud noemde als ze over hem sprak: Opa of Grootvader? En volmondig was dat Opa. Zonder enige twijfel was Opa de titel die hij verdiende.

Op dit punt in de uitvaart hebben de kleindochters van Ruud hun herinneringen opgehaald en uitgesproken.


Muziek: Lavender’s Blue


Deze muziek komt uit de film Cinderella, die opa en oma, samen met S. en M. gezien hebben en waar ze ook samen van hebben genoten.

Op dit punt in de uitvaart heeft R., de oudste dochter van Ruud haar herinneringen opgehaald en uitgesproken. In twee fasen, onderbroken door Muziek van Lenette van Dongen en afgesloten door The Blind Boys of Alabama


Muziek: Schouder aan Schouder – Lenette van Dongen


Amazing Grace – Blind Boys of Alabama


Tot slot

Zo’n vijftien jaar geleden kwam ik de familie Koebrugge binnen. In de “slipstream” van R. werd ik, zonder enige terughoudendheid, binnengelaten, welkom geheten, omarmd. En behalve welkom in de familie werd ik door Ruud óók welkom geheten in Twente, de streek waar hij zo onmeunig veul van hield.

En dat heb ik geweten ook!

Tijdens wandelingen en rondritten die we samen maakten wees hij me steeds weer op de bijzonderheden die er te zien waren, welke schoolmeester of dokter er in dat huis woonde, en waar ze ook nog gefietst hadden. Ik kende ze niet. Ik was er nooit geweest. Maar hij was er trots op.

Ruud kwam uit Goor. Bleef een Goorsen. En een Twent! En een man met een groot hart.

We zijn nu aan het einde gekomen van deze viering van het leven én de dood van Ruud. Er zijn nog veel meer verhalen te vertellen, herinneringen uit te wisselen. Maar aan alles komt een eind.

Zoals Ruud vertelde: ’t is Mooi Ewest.

Namens G., de kinderen en kleinkinderen dank ik u van harte voor uw aanwezigheid en uw aandacht. We eindigen straks met de Triomfmars uit Aïda. Muziek die het hele huwelijk, vanaf de huwelijksreis tot aan vandaag, en verder, met G. en Ruud is meegegaan.


Muziek: Triomfmars uit Aïda – Verdi


Rik Konincks,

Zoon | Vader | Grootvader | Schoonvader | Echtgenoot

Blogger | Trainer | Coach | Master Opsteller

Begeleider van en Zorgverlener voor ouderen

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.